Ἀρχιμανδρίτης ΒΙΚΤΩΡ ΜΠΟΥΛΟΥΚΟΣ (+ 1941)
Καθηγούμενος Ἱ. Μονῆς Μεταμ. Σωτῆρος Κουβαρᾶ

Κατά κόσμον Βασίλειος Μπουλοῦκος, ἦταν Λάκωνας στήν καταγωγή, λόγιος καί ἀξιόλογος κληρικός. Μέχρι τό 1935 μόναζε στήν ἱστορική Μονή Τιμίου Προδρόμου στό Καστρί Κυνουρία, ὅπου ἀναδείχθηκε Ἡγούμενος. Συνδέθηκε πνευματικά μέ τίς ἀδελφές Παϊσία καί Εὐσεβία Γιατράκου (κόρες τοῦ ἥρωα τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 Στρατηγοῦ Γιατράκου καί τῆς εὐλαβεστάτης Πηγής, ἔπειτα Καθηγουμένης Παναρέτης), οἱ ὁποῖες ἀπό τό 1888 μόναζαν στήν ἱστορική Μονή Παντανάσσης Μυστρᾶ.
Μέσῳ τῶν δύο αὐτῶν ζηλωτριῶν μοναζουσῶν εἶχε γνωρίσει τόν Ἱερομ. Ματθαῖο Καρπαθάκη (ἔπειτα Ἐπίσκοπο Βρεσθένης καί Ἀρχιεπίσκοπο Γ.Ο.Χ. Ἀθηνῶν, + 1950), ὅταν ὁ τελευταῖος ἦταν ἐξόριστος στήν περιοχή τῆς Λακωνίας, τό 1910 καί τό 1922.
Στή Γνησία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἐντάχθηκε τό 1935, μέ τήν ἐπιστροφή τῶν Τριῶν Ἀρχιερέων (Δημητριάδος Γερμανοῦ, πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου καί Ζακύνθου Χρυσοστόμου), τήν ἀποκήρυξη τῆς νεοημ. Ἐκκλησίας ὡς σχισματικῆς καί τήν συγκρότηση Ἱερᾶς Συνόδου μέ τήν χειροτονία τεσσάρων νέων Ἀρχιερέων. Μεταξύ τῶν τότε χειροτονηθέντων ἦταν καί ὁ γνώριμός του Ἱερομ. Ματθαῖος ὡς Ἐπίσκοπος Βρεσθένης.
Ἡ μή ὑπακοή τοῦ ἀρχιμ. Βίκτωρος στόν ἐπιχώριο νεοημ. Μητροπολίτη λόγῳ τῆς ἡμερολογιακῆς καινοτομίας, τόν ὑποχρέωσε νά ἐγκαταλήψει τήν Ἱ. Μονή Τιμίου Προδρόμου Καστρίου. Ἀρχικά θέλησε νά ἐγκαταβιώσει στό Μυστρᾶ, κοντά στήν ἀγαπητή του ἀδελφότητα τῆς Παντάνασσας, ἀλλά προσέκρουσε στήν Ἀρχαιολογική Ὑπηρεσία. Ἔτσι ἐντάχθηκε στήν νεοσύστατη (1934) ἀνδρική μονή τοῦ Ἐπισκόπου Ματθαίου (Μεταμ. Σωτῆρος Κουβαρᾶ), τῆς ὁποίας ἀνέλαβε τήν ἡγουμενία.
Κοιμήθηκε εἰρηνικά τό 1941. Ἐπί τῶν ἡμερῶν του ἡ μονή ἀριθμοῦσε 70 πατέρες!

Τοῦ ἀοιδήμου Καθηγουμένου ΒΙΚΤΩΡΟΣ εἴη αἰωνία ἡ μνήμη