Ἱερομόναχος ΜΗΝΑΣ ΠΑΠΟΥΛΙΔΗΣ (+ 1987)

Κατά κόσμον Ἀθανάσιος Παπουλίδης, γεννήθηκε τό 1903 στά Δέσμενα τοῦ Πόντου. Ἡ οἰκογένειά του ἦρθε στήν Ἑλλάδα κατά τήν ἀνταλλαγή τῶν πληθυσμῶν (1923) καί ἐγκαταστάθηκε στή Θεσσαλονίκη. Ἐκεῖ ὁ Ἀθανάσιος μετά τά ἐγκύκλια γράμματα νυμφεύθηκε καί ἔκανε οἰκογένεια, ἐργαζόμενος ὡς ἔντιμος οἰκογενειάρχης καί εὐσεβής λαϊκός γιά τήν συντήρηση τῆς οἰκογενείας του.
Στόν Ἱερό Κλῆρο τῆς μαρτυρικῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. τῆς Ἑλλάδος ἐντάχθηκε τό 1946. Ὁ μακαριστός τότε Ἐπίσκοπος Βρεσθένης καί ἔπειτα Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ματθαῖος Α’ (+ 1950), ἀφοῦ διέκρινε τόν ζῆλο καί τήν εὐσέβειά του τόν χειροτόνησε Διάκονο τήν 2. 3. 1946 καί στή συνέχεια Πρεσβύτερο.
Ὁ ζῆλος τοῦ π. Ἀθανασίου γιά τόν Ἱερό τῆς Γνησίας Ὀρθοδοξίας Ἀγῶνα ἦταν τόσος καί τέτοιος, ὥστε ἀναλώθηκε μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του στήν ἄσκηση τῶν ἱερατικῶν του καθηκόντων. Ὑπηρέτησε ὡς ἐφημέριος στίς ἐνορίες Λουτροῦ καί Διαβατοῦ Βεροίας, Ναούσης, Ξάνθης, Κρύας Βρύσης Γιαννιτσῶν καί Ἀξιουπόλεως Κιλκίς. Ὑπῆρξε ἕνας πραγματικός Ἱεραπόστολος γιά τήν Βόρεια Ἑλλάδα. Στή Θεσσαλονίκη καί στήν κατοικία του (στή συνοικία τῆς Νεαπόλεως), δημιούργησε τό Παρεκκλήσιο τῆς ἁγ. Αἰκατερίνης, ὅπου λειτουργοῦσε καθημερινά χάριν τῶν πνευματικῶν του τέκνων καί κυρίως κατά τίς περιόδους τῶν διωγμῶν.
Τό 1977 δέχθηκε τό Μεγάλο καί Ἀγγελικό Σχῆμα μέ τό ὄνομα Μηνᾶς (πρός τιμήν τοῦ Μεγαλομ. Μηνᾶ καί τοῦ Γέροντος ἀρχιμ. Μηνᾶ Βρεττοῦ), ἀπό τόν Προϊστάμενο τῆς Ἱ. Μ. ἁγ. Ἄννης Λυγαριᾶς Λαμίας ἀρχιμ. Ἰωάσαφ Ἀνάγνου (+ 1987). Ἔκτοτε, παρά τήν ἡλικία του, πρόσθεσε ἀγώνες ἐπί τῶν ἀγώνων καί τά βάρη τῆς μεγαλοσχημίας στίς ἀσθενικές του πλάτες.
Κοιμήθηκε εἰρηνικά τήν 1η Νοεμβρίου 1987, σέ ἡλικία 84 ἐτῶν. Ἐνταφιάστηκε στήν Ἱ. Μ. Παναγίας «Ἄξιον Ἐστί» Μεθώνης Πιερίας. Τήν κηδεία του τέλεσαν ὁ πνευματικῶς προϊστάμενος τῆς μονῆς Ἱερομ. Ταράσιος Καραγκούνης, οἱ Ἱερεῖς Ἠλίας Ζαμάνης, Ἀπόστολος Στυλιάδης καί Θεόφιλος Τηρεκίδης, ὁ Ἱερομ. Θεοφύλακτος Χαντῶνας καί ὁ Διάκονος Δαμασκηνός Πετρογέγας. Ἐπικήδειοι λόγοι ἐκφωνήθηκαν ἀπό τόν Ἱερομ. Ταράσιο καί τόν Ἱερέα Θεόφιλο.

Τοῦ ἀοιδήμου Ἱερομονάχου ΜΗΝΑ εἴη αἰωνία ἡ μνήμη