Ἐπίσκοπος Βρεσθένης ΜΑΤΘΑΙΟΣ Β’ (+ 1963)

Κατά κόσμον Σπυρίδων Λιγνός, γεννήθηκε τό 1893 στό Ἀμαρούσιο Ἀττικῆς, καταγόμενος ἀπό παλαιά οἰκογένεια τῆς πόλεως. Στή γεννέτειρά του παρακολούθησε τίς ἐγκύκλιες σπουδές καί κατόπιν φοίτησε στό Σχολαρχεῖο τῆς ἐποχῆς του.
Τό 1909, σέ ἡλικία 16 ἐτῶν, γνώρισε στό Ναό Ἀναλήψεως Παγκρατίου (μετόχι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας Ἁγίου Ὄρους), τόν ἐφημέριο, τότε Ἱερομόναχο καί ἔπειτα Ἐπίσκοπο Βρεσθένης καί Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν ἅγ. Ματθαῖο τόν Νέο Ὁμολογητή (+ 1950), μέ τόν ὁποῖο συνδέθηκε πνευματικά, ὥστε νά τόν ἀκολουθήσει στήν ἔρημο τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί νά ἐγκαταβιώσει μαζί του στό ἐρημητήριο τοῦ ἁγ. Μηνᾶ Βίγλας. Ἐκεῖ ἀγωνιζόμενος δέχθηκε τό Μεγάλο καί Ἀγγελικό Σχῆμα καί τό ὄνομα Νεκτάριος.
Στό ἐρημητήριο τοῦ ἁγ. Μηνᾶ ἔμεινε 23 ὁλόκληρα χρόνια, ἀγωνιζόμενος γιά τήν ψυχική του σωτηρία, ἐργαζόμενος τήν ξυλουργική τέχνη.
Τό 1952, κατά τήν ἀνασυγκρότηση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, κλήθηκε ἀπό τήν ἔρημο τοῦ Ἄθωνα στήν «ἔρημο» τοῦ κόσμου, γιά νά ἐξυπηρετήσει τόν Ἀγῶνα ὡς κληρικός καί Ἐπίσκοπος. Τόν Μάρτιο τοῦ 1952 χειροτονήθηκε Διάκονος καί Πρεσβύτερος καί τόν Ἰούλιο τοῦ ἰδίου ἔτους ἐξελέγη καί χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Βρεσθένης, λαβών τό ὄνομα τοῦ Γέροντά του ἁγ. Ματθαίου.
Ποίμανε τήν ἐπαρχία του (ν. Λακωνίας) μέ νεανικό ζῆλο καί αὐταπάρνηση, μέ κόπους καί ἀγῶνες ἀνεκδιήγητους. Γιά τόν Ἐπίσκοπο Ματθαῖο τά ὅρια τῆς ἡμέρας ἦταν στενά καί ἀνεπαρκῆ, γι’ αὐτό μελετοῦσε καί τήν νύκτα. Καί στόν κόσμο ἔμεινε πτωχός Ἁγιορείτης καί γιά νά μήν ἐπιβαρύνει κανένα μέ τήν παρουσία του, δημιούργησε στή γεννέτειρά του Ἀμαρούσιο ἕνα μικρό ἡσυχαστήριο πρός τιμήν τῆς Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης, ὅπου καί διέμενε.
Ἡ ἤδη κλονισμένη ὑγεία του ἐπιδεινώθηκε τόν Ἰανουάριο τοῦ 1963. Ἀπεβίωσε εἰρηνικά τήν 21η τοῦ μηνός στό Νοσοκομεῖο ἅγ. Παῦλος ὅπου μεταφέρθηκε συνεπείᾳ καρδιακοῦ ἐπεισοδίου. Ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία του ἐψάλλη στήν Ἱ. Μ. Παναγίας Κερατέας, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπ. Πατρῶν Ἀνδρέου, συμπαραστατουμένου ὑπό Ἀρχιερέων κ.ἄ. κληρικῶν. Τό ἐπικήδειο ἐκφώνησε ὁ Πρωθιερεύς Εὐγένιος Τόμπρος. Ἐνταφιάστηκε στό Κοιμητήριο τῶν Ἀρχιερέων, στό Παρεκκλήσιο τοῦ ἁγ. Μοδέστου.

Τοῦ ἀοιδήμου Ἐπισκόπου ΜΑΤΘΑΙΟΥ Β’ εἴη Αἰωνία ἡ Μνήμη