Ἀρχιμανδρίτης ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (+ 1986)

Κατά κόσμον Νικόλαος Σαμοΐλης, γεννήθηκε τό 1906 στό χωριό Ποτάμι Λευκίμης Κερκύρας. Παιδιόθεν εἶχε τήν κλῆσι καί τήν κλίσι τῆς ἀφιερώσεως στό Θεό. Ἔτσι ὁ πόθος του ὁδήγησε τά βήματά του στό Ἅγιο Ὄρος τό 1924, σέ ἡλικία 18 ἐτῶν. Ἐκεῖ μέ ζῆλο καί αὐταπάρνηση ἐπιδόθηκε στήν ἄσκησι καί τήν καλλιέργεια τῶν μοναχικῶν ἀρετῶν. Μεγαλόσχημος ἔγινε τό 1926 καί τό 1935 δέχθηκε τήν Ἱερωσύνη.
Τό 1937, διαβλέποντας τόν κίνδυνο τῆς ψυχικῆς του σωτηρίας λόγῳ τοῦ μνημοσύνου τοῦ καινοτόμου Πατριάρχου ΚΠόλεως, βεβαρημένου μέ τήν πλάνη τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ καί τήν ἀποστασία ἀπό τά θέσμια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, παρακινούμενος δέ καί ἀπό τόν ὑπέρ τῆς Γνησίας Ὀρθοδοξίας ζῆλο τῶν Ζηλωτῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, προσχώρησε στήν Γνησία Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, ἀγωνιζόμενος ἔκτοτε καί μέχρι τελευταῖας του ἀναπνοῆς μέ ὑπομονή στούς πειρασμούς καί αὐταπάρνησι.
Ἐξυπηρέτησε τίς λαυτρευτικές καί λειτουργικές ἀνάγκες τῶν Ζηλωτῶν Πατέρων τῆς Ἀθωνικῆς ἐρήμου, μέ ἕδρα καί διαμονή τό ἱστορικό Κελλί τῆς Μεταμ. Σωτῆρος (Μουτάφι) τῆς Μονῆς Παντοκράτορος.
Κοιμήθηκε εἰρηνικά τήν 20η Ἰουνίου 1986, σέ ἡλικία 80 ἐτῶν, καί ἐνταφιάστηκε στή μετάνοιά του, ἀπό τούς Ζηλωτές Πατέρες Ἰωάσαφ Ἀρχιμανδρίτη (ἁγ. Γεωργίου Καψάλας) καί Χρυσόστομο Ἱερομόναχο (Γενν. Χριστοῦ Κατουνακίων), ἐν μέσῳ τῶν πενθοῦντων Ἁγιορειτῶν συμμοναστῶν καί συναγωνιστῶν του.

Τοῦ ἀοιδήμου Ἀρχιμανδρίτου ΕΥΘΥΜΙΟΥ εἴη αἰωνία ἡ μνήμη